Tomás de Torquemada: Mijn vorige leven in Belgrado als zoon van een brute moeder

TorquemadaWapen Recuperado e1643804902772
Torquemada, lithografie. Bron (detail): Biblioteca Nacional, Madrid
Jaargang 12.
Column 1.43
 

 

Het nieuwe boek van Martien Verstraaten

ISABEL LA CATÓLICA:
MI VIDA PASADA COMO CATHERINE: UNA MONJA PROMISCUA

 

Het volledige (Spaanstalige) verhaal van “Tomás de Torquemada: Mijn vorige leven in Belgrado als zoon van een brute moeder” is een van de hoofdstukken in het boek dat augustus 2023 is verschenen bij uitgeverij Caligrama (Lantia Publishing) in Sevilla, Spanje. Het boek is inmiddels genomineerd voor de internationale award PREMIO TALENTO. Uitgaven in andere talen, inclusief het Nederlands, zullen ongetwijfeld volgen.

In Deel I ontleedt de auteur als een messcherpe patholoog-anatoom, onthult als een bevlogen onderzoeksjournalist en beschrijft als een gepassioneerd romanschrijver het leven en de vorige levens, de reïncarnatie, van de overleden Spaanse historische figuren Lola Flores, Isabel la Católica, Antoni Gaudí, Tomás de Torquemada, Pablo Picasso, Saint Teresa van Ávila en Miguel de Cervantes.

In Deel II doet het medium en auteur verslag van de behandeling en genezing van ziekten of storingen van levende cliënten of patiënten. De casussen van Kor G., Jody O., Ricardo B., Filomena B., Cristiane O., Isabel S., en bovendien de vorige levens van de fameuze uroloog Dr. Aurelio Muñoz Villellas laten zien hoe verkregen informatie door paranormale waarneming of regressies naar vorige levens succesvol wordt toegepast.

 

Fragment uit hoofdstuk 8.

We leven in een klein behuizing in Belgrado, moeder en ik. De houten tafel staat precies midden in het Kamertje waar zich het dagelijkse leven afspeelt. We hebben het materieel ooit beter gehad, veel beter. Moeder die de armoede verafschuwt, spuugt daardoor dagelijks gift en gaat als een razende tekeer terwijl ze rondjes loopt om de tafel waaraan ik zit. Het is allemaal de schuld, zo heb ik begrepen, van een edelman met goede contacten aan het Servische hof, een markies, mijn stiefvader. Hij heeft haar kortgeleden gedumpt nadat moeder met een andere man was, iets met liefde en een bed.
Als moeder rondjes om de tafel loopt en achter mijn rug voorbijkomt, word ik angstig. Alsof haar woorden scherpe dolken zijn die in mijn rug worden gestoken. Ik voel me weerloos en word steenkoud. Alleen als moeder tijdens de rondegang tegenover me aanbeland, krijg ik een beetje lucht. De tafel staat dan tussen mij en haar, en voel ik me minder angstig. Het is afschuwelijk als ze daaropvolgend weer achter mijn rug passeert. Ze weet dat ik dat vreselijk vind en houdt daarom de pas telkens even in als ze achterlangs voorbijkomt.
Voor haar ben ik de markies, mijn stiefvader, die haar uit zijn leven heeft verbannen. Alle wreedheid die ze voor hem koestert krijg ik over me heen. Mijn smalle rug zit vol met de grootste verwensingen die maar over iemand uitgestort kunnen worden. Waarom treft dit lot me, gaat er door me heen, waarom verdien ik dit, ik Stanislav, waarom doet moeder dit met me?

(…) M: Stanislav, we spoelen de levensfilm nu door. Bij drie bevind je je in de meest vreselijke episode die je met moeder meemaakte. Een, twee, drie…
Stanislav: Ik ben in hevig gevecht met moeder, een vreselijke woordenstrijd, zoals bijna elke dag. Een gevecht dat zich in mijn en haar hoofd afspeelt, of eigenlijk in het gevoel, in mijn buik in ieder geval. Daarom kan ik ook niet eten. Mijn gedachten hebben besloten geen honger meer te hebben, zelfs een afkeer van eten te hebben. Op die manier zal ik moeder straffen, voor alle pijn en leed. Ook al word ik elke dag magerder door niet te eten, hongerstaking is mijn wapen. Ik weet dat moeder het niet wil als ik niet gehoorzaam door haar eten te weigeren.
M: Aha, ja.
Stanislav: Ik zit aan tafel, maar niet zoals gewoonlijk aan de korte zijde van de tafel die in de lengterichting van het Kamertje staat waardoor de kleine raam zich achter mij bevindt. Tijdens eten moet ik altijd aan de lange zijde van de tafel plaatsnemen, de raam is dan links van mij. Ik weet niet waarom dat moet, moeder wil dat zo. Moeder deelt nooit de maaltijd met mij, zij staat ergens koud in het Kamertje en ziet toe dat ik eet. Ik ben voor haar een voorwerp, zo lijkt, een object, een bastaard die door de speling van het lot uit vlees, bloed en botten bestaat. Wat vreselijk om te leven, wat vreselijk hier te leven, wat vreselijk dat moeder mijn moeder is.

 

 

 

 

Update 09-08-2023

__________________________________________________________________________________

© MARTIEN VERSTRAATEN
Psychic & mediumistic healer. Past life regression therapist.
Into practice since 1985 (The Netherlands, Curaçao, Brazil, Spain).

Mediumistic journalist. Author.

Occupied post
Professor of Visual Arts and Experimental Methods
Faculty of Education of the Nijmegen polytechnic “Gelderse Leergangen”
currently
HAN University of Applied Sciences, Arnhem and Nijmegen, The Netherlands

Professor of Visual Arts and Metaphysical Methodology of Learning
Faculty of Education of the Leeuwarden polytechnic “Ubbo Emmius”
currently
NHL University of Applied Sciences, Groningen and Leeuwarden, The Netherlands

Formerly governor of art and culture
Member of the board for Cultural Advice of the County of Groningen
Groningen, The Netherlands
Member of the general board of the Groninger Museum
Groningen, The Netherlands

_______________________________________________


DESTINATIONS
– Laboratory for Intuitive Intelligence
Spain – The Netherlands – Curaçao – Brazil
CONSULTORIO PARANORMAL ANDALUCÍA
Jerez de la Frontera, Cádiz, Spain

www.martienverstraaten.com