Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway

Persconferentie in Nationale Bibliotheek Curaçao (deel 2)
Curaçao, 22 september 2011


Goedenavond dames en heren,
Ik ben deze keer naar Curaçao gekomen voor 3 doelen:

1. De presentatie op Curaçao van twee spirituele boeken.
2. Het geven van een lezing en van een workshop op de Universiteit van Curaçao.
3. De presentatie van het Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway / locatie DNA.

(…) Dan zijn we nu aanbeland bij Natalee Holloway (deel 2 van de persconferentie)
Voor mij ligt het Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway, dat ik op basis van paragnosie oftewel paranormale waarneming, samenstelde. U moet me maar niet kwalijk nemen, maar dit document is een bewerkte, gekuiste en aangepaste versie van het origineel.

In verband met significante details die tot nader onderzoek kunnen leiden heb ik deze aangepaste versie gemaakt, om de waarheidsvinding zo min mogelijk te storen, maar wel om een injectie te geven voor nieuw onderzoek . Ik hoop dat het rapport bij kan dragen aan het oplossen van het mysterie Holloway, en dat de rust in de familie, speciaal voor de vader, moeder en broer van Natalee, spoedig kan terugkeren. De eerste mediamiek ontvangen beelden dateren al van 2007. Deze kregen recent, qua aard en verdere detaillering, toevoegingen.

Voor paragnostisch ontvangen beelden was in de betreffende periode, althans in Nederland als bakermat van Calvinisme, weinig support te vinden. Curaçao en het Caribisch Gebied heeft paranormaal en spiritueel gezien een betere traditie. Daarvan getuigde de bijzondere contacten die ik had met Pater Paul Brenneker, die mij deelgenoot maakte van zijn schier eindeloze kennis op het gebied van volkswijsheid en spiritueel magische gebruiken op Curaçao. Pater Brenneker tekende volkswijsheden op en publiceerde deze in onder andere Sambumbu. Het toeval wilde dat we beiden in Venlo geboren waren.

Een ander zogenaamd toeval was dat Pater Brenneker mij introduceerde bij Radio Korsou FM, bij Suhandi. Suhandi maakte een bijzonder interview over mij en mijn werk als paragnost.

Weldra spraken we af dat ik als paragnost mee zou werken aan een serie paranormale Radio-uitzendingen binnen het radioprogramma Sproet met als titel: Het Derde Oog. Luisteraars konden via Radio Korsou FM rechtstreeks antwoorden krijgen op al hun levensvragen.

Het eerste beeld over Natalee Holloway kwam spontaan in mij op in de beginperiode van haar verdwijning, toen het gonsde van journalistieke activiteit daaromtrent. Het eerste beeld heb ik ‘De wandeling’ genoemd. Na ‘De wandeling’ schaarden de beelden zich respectievelijk aaneen als delen van een film. Daarvoor hoefde ik alleen maar te gaan zitten.

Het ontvangen van helderziende beelden was heel wat gemakkelijker dan een platform te vinden om deze beelden te presenteren. De situatie is voor mij vergelijkbaar met de presentatie in boekvorm van de uitgebreide informatie die ik kreeg van de overleden Formule 1-coureur Ayrton Senna. Het duurde jaren voordat het boek gedrukt kon worden in het Nederlands, en sinds enkele weken ook in het Portugees Braziliaans. Blijkbaar hebben geesten en goden zo hun eigen agenda en bepalen wanneer de tijd rijp is voor publicatie of presentatie.

Ik sta nu in de Nationale Bibliotheek van Curaçao, en presenteer u de publieksversie van het ‘Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway’. Bij de ontvangen beelden zal ik een enkele keer mezelf becommentariëren als souffleur.

_____________________________________________________________________________________


*Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway

Publieksversie van het originele rapport, gepresenteerd op de persconferentie in de Nationale Bibliotheek van Curaçao op 22 september 2011


Beeld 1. De wandeling

Er loopt een vrouw alleen langs de zee. Het is Natalee Holloway, zo weet ik, zo zie ik. Ze loopt langzaam, bijna in slow motion als bij vertraagde beelden in een film. Ik zie haar op de rug. De avond is donker, het strand stil en verlaten

Deze persoon heeft recentelijk (alcoholische) dranken gebruikt, en veel meer dan goed voor haar was. Duidelijk waarneembaar is ook dat het gebruik van drugs hebben bijgedragen aan haar huidige deplorabele toestand.

Vanuit mijn standpunt van waarneming kijk ik op haar rug, terwijl positioneel de zee zich links van haar bevindt. De zee ruist kalm.

Op het strand loopt ze in haar eentje de donkere nacht verder tegemoet. In een melancholische maar zware roes loopt ze steeds langzamer en verlaten naar een voor haar abstracte horizon.

In de verte, ietsje naar rechts is een flauw licht dat als een diffuse nevel in de donkere lucht hangt.

Beneveld door de verslavende stoffen in haar lichaam denkt ze met flarden aan een zekere toekomst. Roem en eer is wat ze wil oogsten, zegevierend de hemel bestormen. In haar gevoel gokt de jonge vrouw duidelijk op een internationale carrière die haar beroemd kan maken. Ze wil een gevierde en bekende persoonlijkheid worden, eigenlijk al zijn. De wereld zal opkijken, zo denkt ze, niet wetend wat haar post mortem aan ‘bekendheid’ nog te wachten staat.

Het is alsof ze in de donkere nacht de door haar bedachte “grenzeloze toekomst” ook letterlijk tegemoet loopt. Er is innerlijke veel bravoure, overexposure om voor welhaast elke prijs zich te willen profileren in de wereld.

Door haar zucht naar erkenning en triomf neemt deze jonge vrouw grote risico’s in het leven, veronachtzaamd wetten met betrekking tot veiligheid, ervan uitgaande dat iedereen haar overal en altijd welgezind zal zijn en ze per saldo onoverwinnelijk is.

Van nature en qua inborst een zacht persoon, die door voorbeelden uit de wereld om haar heen aangeleerd heeft zich te overschreeuwen. Daardoor allures van een prinses, verwend persoon die eisen stelt die niet passen bij haar leeftijd, en die als een soort actrice een verwend bijdehand dametje speelt die een leiband miste in haar eigen film, en uiteindelijk de innerlijke identiteit en haar leven verloor.

Al mijmerend over grootse doelen die ze wil bereiken loopt ze stukje bij beetje verder, totdat… ze van vermoeidheid niet meer verder kan.

Beeld 2. Natalee oververmoeid, ziek
De vrouw (Holloway) staat stil, is in zichzelf gekeerd, steunt op één been met de armen in de zij, zoals gebruikelijk wanneer haar onderrug sterk vermoeid is, pijn doet. Haar lichaam buigt daarbij even naar achteren en staat daarbij in een scheve boog hellend naar links.

Natalee Holloway zakt doodmoe in elkaar en raakt de grond. Het natte gladde zand niet ver van de waterlijn voelt voor haar aan als een fluwelen kussen. Op zoek naar rust en geborgenheid vleit ze haar tollende hoofd met een wang op het fluweelzachte zand neer alsof het haar eigen hoofdkussen thuis is. Ze verliest het bewustzijn en verdwijnt in een comateuze roes, ‘delirium’ wordt me gezegd.

In het paragnostische beeld kijk ik vanuit een veraf gelegen standpunt naar haar. Het nachtelijke silhouet van Natalee Holloway ziet er uit als een object wat aangespoeld is op het strand om door een strandjutter meegenomen te kunnen worden. Ze ligt op de grond in foetushouding en van veraf in de donkerte lijkt het op een aangespoeld stuk drijfhout.

Beeld 3. De transporteur / de man en het vehikel / het voertuig
In het opkomende vervolgbeeld zie ik het vehikel dat bestuurd wordt door een nog onbekend persoon, de transporteur (in mijn beeld is deze man niet Joran van der Sloot). In de (levens)film van Holloway is zoals blijkt een (2e) man in beeld gekomen. Deze man, de transporteur genaamd, vervoert op verzoek van een andere persoon, de opdrachtgever (Joran van der Sloot), Natalee Holloway. Hij, de transporteur, moet de klus klaren, om het dood gewaande lichaam te vervoeren.

De transporteur heeft een bepaalde leeftijd en het qua jaren specifieke uiterlijk komen als gelaatskenmerken duidelijk in beeld. Een compositietekening zou gemaakt kunnen worden op basis van anatomische bouw en culturele diversiteit in het uiterlijk.

Het gebruikte vocabulaire en de wijze van communiceren van de transporteur is specifiek en heeft steevast een bepaalde aard om zich uit te drukken.

In het ontvangen beeld is bij de man een sterk ontregelde kalkhuishouding waar te nemen. Deze ontregeling heeft in medische zin duidelijk sporen achtergelaten op/in bepaalde delen van zijn lichaam. Het gevolg daarvan, voor elke kijker die wil zien, is kenmerkend voor deze persoon tijdens de aanblik van zijn verschijning.

De mate van kennis voor talen en taalvaardigheid is eveneens significant bij de transporteur. Dit in relatie tot de op de eilanden gebruikte talen, zoals het Engels, Papiamentu, Spaans of Nederlands.

De transporteur heeft sociaal-cultureel gezien een specifieke kijk op de samenleving, hanteert bepaalde stereotiepe gedragscodes, en handelt dienovereenkomstig.

Het vehikel/het voertuig heeft afwijkende afmetingen, gemeten naar vergelijkbare en gangbare typen die standaard zijn. Daardoor verplaats het vehikel zich op een typisch manier.

Een volledig gedetailleerde beschrijving van het vehikel is opgenomen in het niet gekuiste en niet bewerkte ‘Fact Finding Report Verdwijning Natalee Holloway’.

De kleur van het vehikel is specifiek en komt duidelijk door in het ontvangen beeld. Waarneembaar is hoe in technische zin de originele laklagen zijn aangebracht.

Ook het motorisch gedeelte van het vehikel is kenmerkend, wijkt af van het gemiddelde met betrekking tot bouwjaar, staat van dienst en de sound van de motor.

Met dit vehikel wordt Natalee Holloway vervoerd naar haar laatste rustplaats.

Vanuit vogelperspectief bezien komt de route duidelijk in beeld die de transporteur neemt. Natalee Holloway is doodziek, ogenschijnlijk dood voor gewone ogen, maar vanuit paranormale waarneming bezien, nog levend.

Als een vaatdoek leunt en hangt het lichaam van de vrouw tegen de zijkant van dat wat ik gemakshalve de laadbak noem.

Beeld 4. Territorium en plaats delict
Natalee is ziek en haar lichaam hobbelt en stuitert op en neer door de bewegingen in de laadbak van het vehikel.

Al voortbewegende schudt het voertuig hevig, verschillende fysiologische processen binnen en buiten het lichaam van de jonge vrouw zijn tijdens deze tocht daardoor het gevolg.

Duidelijk waarneembaar is dat tijdens het traject van ‘vervoer en aankomst bestemming’ DNA-sporen zich in royale mate en op verschillende plaatsen hebben doen gelden, en dus traceerbaar zijn.

De transporteur kijkt naar de vrouw die dood lijkt maar nog levend is. De transporteur rijdt met verschillende snelheden, heeft daar zijn redenen voor, zoals angst en verwarring.

De transporteur wil de verkregen opdracht uitvoeren om het (ogenschijnlijk) dode lichaam te laten verdwijnen. Aan de andere kant zou hij het liefst zo min mogelijk actief willen zijn om niet zijn vingers te branden.

Tijdens het transport raakt hij door kleine signalen van het lichaam van de vrouw in twijfel of zij misschien nog leeft, in plaats van reeds overleden te zijn zoals het hem en zijn opdrachtgever voorkwam. De verwarring en onzekerheid neemt grotere vormen aan.

Aangekomen op de plaats van bestemming, neemt hij een besluit. Het lichaam wordt uiteindelijk door hem achtergelaten op de betreffende plaats.

Op het einde van de periode van vervoer glijden door een combinatie van verschillende factoren de laatste krachten uit het doodzieke en comateuze lichaam van Natalee Holloway. (souffleur als toevoeging: De kans is groot, bijna zeker, dat Natalee Holloway ook zou zijn overleden zonder dat ze al hobbelend over de gekozen route zou zijn getransporteerd).

Haar aardse bestaan in deze incarnatie eindigt op deze plaats. Natalee Holloway overlijdt ter plaatse.

De transporteur vervolgd zijn weg stoïcijns, kijkt niet meer om, alsof er niets is gebeurd. Hij heeft niets gezien, hij heeft gewoon het vervoer gedaan, hem treft geen blaam, zo denkt hij. Hij zal nog een tijdje rechtdoor rijden, en verwijdert zich daardoor steeds verder van de eerder gekozen bestemming.

Beeld 0. Intro (qua tijdslijn het eerste beeld, maar ontvangen ná beeld 4.)
Natalee Holloway vertoonde eerder op de avond recalcitrant gedrag en was sociaal gezien onhandelbaar, niet voor rede vatbaar, niet genegen naar wie dan ook te luisteren.

De jonge vrouw is door een man, in welk gezelschap ze die avond was op Aruba, en waarmee ze aldaar naar het strand ging, uiteindelijk in alle eenzaamheid achtergelaten.

De man heeft na hun gezamenlijk verblijf op het strand vervolgens de terugweg naar de bewoonde wereld aanvaard (teruglopend met nu de zee aan de rechterkant), en verdween in het donker.

Eenmaal alleen op het strand achtergebleven ontstond er voor Natalee Holloway een nieuwe fase in haar levensfilm van een korte episode die nog te gaan was.

Dan vervaagt het opgekomen beeld.

6. Verantwoording en samenvatting
Filmbeelden volgen elkaar normaliter op, zoals aparte beeldjes bij een animatiefilm. De door mij ontvangen paragnostische beelden over Natalee Holloway, gedocumenteerd als Beeld 1, 2, 3, 4 en het nagekomen beeld nr. 0, zijn beelden uit een (levens)film die qua telling chronologisch juist zijn, maar slechts voortkomen uit een filmrol van duizenden beeldjes waar een film uit bestaat.

Ik presenteer niet de hele film, maar significante filmbeelden die paragnostisch in de herinnering opgeroepen werden. Qua herinnering vergelijkbaar met eenieder die zich niet alle activiteiten of gedragingen herinnert van de dag er voor, maar slechts op basis van selectieve inprenting zich op een subjectieve manier significante gebeurtenissen herinnert.

De ogenschijnlijke voorkeur van de helderziende voor een bepaald ontvangen beeld ten opzichte van een ander beeld vindt zijn oorsprong in de aard van de helderziende en zijn of haar affiniteit met hetgeen wordt waargenomen. Bij de medicus is het niet anders, de dermatoloog is in zijn venster naar de buitenwereld meer gefocust op de huid en oppervlaktestructuren, en de cardioloog meer op riviertjes en kanalen die als rode bloedvaten van en naar het hart stromen. Bij helderzienden/paragnosten is dat gegeven qua aandachtsrichting en/of detaillering van het onderwerp, niet anders. Paragnostische beelden bevatten niet per definitie de waarheid.

Ik presenteer niet de waarheid, maar produceer en presenteer paragnostisch ontvangen beelden die tot waarheid of waarheidsvinding kunnen leiden.

Desalniettemin blijken door mij ontvangen beelden statistisch gezien wel vaker synchroon te lopen met datgene wat later als waarheid wordt geclassificeerd.

Het is naar mijn idee daardoor niet ondenkbaar, aannemelijk zelfs, dat de aangegeven kenmerkende details over de transporteur en het vehikel tot opsporing kunnen leiden. Het DNA van Natalee Holloway dat her en der zich nestelde bevindt zich nog steeds op bepaalde locaties.

7. Schetsmatige tekening van het vehikel waarmee Natalee Holloway werd vervoerd.
Links op het blad: afbeelding van het bewuste vehikel zoals gebruikt door de transporteur.
Rechts op het blad: afbeelding van het vehikel in de standaard uitvoering. (De hier niet getoonde schets van het voertuig is enkel bestemd voor het Openbaar Ministerie van Aruba.)

Einde Bericht

__________________________________________________________________________________________


* Op basis van het gedetailleerde origineel dat bestemd is voor het Openbaar Ministerie van Aruba, is het hier gepresenteerde document slechts een publieksversie, een gesluierde en aangepaste versie.


OPENBAAR MINISTERIE ARUBA

De originele, niet aangepaste en niet gesluierde versie van het ‘Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway’ is enkele dagen na het interview in MÒRU BONDIA / uitzending TELECURAÇAO van 26 september 2011 door mij overgedragen aan het Openbaar Ministerie van Aruba, en daarmee ter beschikking gesteld om nieuw onderzoek te kunnen genereren.

MÒRU BONDIA / TELECURAÇAO van 26 september 2011

PERSPEKTIVA / Radio CUROM Z86 van 23 september 2011