Willem K. Coumans: Er staat een schilderij in de lucht

Wall grey       Wall grey       Wall grey       Wall grey       Wall grey       Wall grey

Willem K. Coumans
Het Vrije Volk 7 oktober 1970, Rotterdam / Holland

 

De man in de straat zei, verrast: ‘Ik kom al jaren door deze straat. Ik zag er nooit iets, maar opeens staat er een schilderij in de lucht. Eerst vond ik het gek, maar later dacht ik: waarom eigenlijk niet.’

 

Martien Verstraaten (24): ‘De meeste mensen reageren erg positief op mijn schildering. Ik heb er met veel plezier aan gewerkt en dan is het aardig als je merkt dat de mensen er ook plezier aan beleven. Het is bedoeld als weggooikunst, over een jaar of vijf wordt het afgebroken.’  Kunst voor de man in de straat in Roermond. De jonge schilder Martien Verstraaten heeft het saaie stadsbeeld van het stadje aan de Roer verrijkt met een kunstwerk dat als een peppil werkt. Een in vrolijke kleuren uitgevoerde muurschildering van maar liefst 200 vierkante meter in het hartje van de stad, aangebracht op een muurvlak van een huis in de Christoffelstraat, die uitkomt op het Munsterplein.

‘Het mooie van die muur was,’ vertelt Martien Verstraaten, ‘dat de sporen van een afgebroken huis er nog op te zien waren. Je kent dat wel: je kunt precies zien hoe de trap heeft gelopen en hoe de kamers er hebben uitgezien, in grote lijnen natuurlijk. Ik had er meteen zin aan. Ik hoefde niets anders te doen dan de vlakken in te vullen’ (als een binnenhuisarchitect van huisraad te voorzien, red.)

Martien Verstraaten kreeg de opdracht van de commissie van de contraprestatieregeling in Roermond. Van die regeling maakt Martien Verstraaten gebruik om te voorzien in het levensonderhoud van zijn gezinnetje, al ervaart hij de gemeentelijke aankopen als een noodoplossing. ‘Je betekent als kunstenaar niet veel voor de mensen als je werk wordt opgeborgen.’

Vandaar dat hij het een aantrekkelijke gedachte vond ergens in Roermond een muur te beschilderen, in de geest van zijn vrije schilderkunst, waarin de dingen uit zijn directe omgeving een grote rol spelen. In zijn schilderijen maakt Martien Verstraaten ons attent op de betekenis van ogenschijnlijk banale dingen, die aanleiding vormen tot lyrische composities. Werk dat ondanks kubistische invloeden (Braque) blijkt geeft van een vitaal talent.

De muur in de Christoffelstraat heeft het niveau van zijn ‘vrije’ werk. We herkennen allerlei binnenhuistaferelen: badkamer, wc, trappenhuis, kelders, kortom alles wat een huis tot een burgermanshuis maakt. Overdreven, vertekend, spottend met de werkelijkheid, maar wel herkenbaar. Zodat de mensen blijven staan of in het voorbijgaan verrast opkijken. Martien Verstraaten schilderde hun leven.

De nuchtere lamp die uit de muur stak heeft Martien Verstraaten in de compositie opgenomen. ’s Avonds werpt hij een zacht schijnsel in de kamers, die opnieuw bewoond lijken.

Martien Verstraaten gebruikte 180 kilo plastic verf voor de reusachtige schildering, die tegen weer en wind bestand is. Alleen de strepen in de bovenhoek (zilver) zijn met olieverf gedaan. Een feestelijke muur, met andere woorden: een voorbeeld dat navolging verdient. Er zijn zoveel lege muren.

 

Voor foto’s en beeldmateriaal zie:
Blinde gevels in Nederland
Mammoetwandschildering St. Christoffelstraat Roermond