Climategate in de Himalaya

 Zonkracht en sneeuwblindheid in de Himalaya en de Zillertaler Alpen.

Soms maak ik bij de Hema of Blokker wel eens een praatje met een andere bezoekende klant. Achteraf gezien blijk ik geheel onbewust het gesprek te hebben gestuurd naar een bepaald thema. Bijvoorbeeld piano’s of ophaalbruggen. Tenslotte moet je toch ergens over praten. Vrijwel altijd blijkt degene waarmee ik op dat moment in gesprek ben dan een pianostemmer of een brugwachter te zijn.

Dat wat in de lucht hangt pak ik op zonder er vooraf van bewust te zijn. Hetzelfde overkomt mij met gebeurtenissen of ontwikkelingen van meer collectieve aard. Blijkbaar loop ik onbewust al tijden met iets rond totdat het ongenoegen de overhand neemt en de bom barst.

Op 26-06-2009 schreef ik in column 16, Linseed for Human Birds even over de opwarming van de aarde. https://martienverstraaten.com/web-log/web-log-ba%2016.html

Ik kan me het gevoel nog herinneren op het moment dat ik neerpende:

De opwarming van de aarde is ook zo’n geweldige hit om over mee te praten. Vraag me altijd af wat het probleem is met de opwarming van de aarde, eindelijk een beetje temperatuur, de potkachel kan eindelijk uit, de bezwete dekbedden kunnen ongewassen naar het Leger des Heils, de ontpoederde Alpen tonen eindelijk hun ware aard achter hun goedkope ansichtkaartengezicht, en voor Kerstmis in de tropen kunnen we in plaats van naar Curaçao gewoon goedkoop met de buurtbus naar Echternach in België om er gelijk aan de springprocessie op ‘pinksterdrie’ deel te nemen. De opwarming lijkt me een geweldig idee, een ware vooruitgang, en de huilende ijsbeer zetten we gewoon op in het Missiehuis in het Limburgse Steyl of we maken er van die leuke te kleine derdewereldland kussentjes van, met hoge aaibaarheidsfactor, staat zo schattig en enig op de plaid schuin in de hoek van de bank.

Het repeterende verhaal over de opwarming had ik natuurlijk al vaker gehoord, maar ineens was het mij genoeg. Het karikaturale beeld wat ik over de opwarming van de aarde schetste vond zijn oorsprong in het gevoel dat er iets mis was, zonder nog exact te weten wat en waar er iets niet pluis was. Tenslotte ben ik geen deskundige op dit gebied, in tegenstelling tot de Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) , de klimaatorganisatie van de VN.

Het IPCC, bij monde van wetenschapper Murari Lal verbonden aan The Climate, Energy and Sustainable Development Analysis Centre (CESDAC) waarschuwde de wetenschappelijke wereld na ‘gedegen’ onderzoek, en claimde dat de gletsjers van de Himalaya in 2035 zouden zijn gesmolten. Achteraf bleek dat Prof. Lal zich op glad Franeker ijs had begeven.

Vorige week al werd de IPCC gedwongen toe te geven dat de uitkomsten van de claims onjuist waren en gemanipuleerd. In een interview met de Britse The Mail on Sunday verklaarde Murari Lal dat het gemanipuleerde onderzoek bedoeld was geweest om  politieke druk op wereldleiders uit te oefenen. Lal zag zich genoodzaakt te verklaren dat de gletsjers er in 2035 nog gewoon zullen zijn (wat jammer nou). Naast frauduleuze wetenschappelijke berichtgeving bleek dat aan de hype betreffende de opwarming van de aarde geld te verdienen was. IPCC-voorzitter Rajendra K. Pachauri, klimaatbaas van diverse clubjes en universiteiten, ontving door het gemanipuleer 2.350.000 euro voor zijn Energy and Resource Institute, zowel van de Europese Unie als van een Amerikaanse belangenorganisatie.

De eeuwige postkaartenpoedersneeuw zal dus in navolging van de Himalaya ook op de onverstoorbare Zillertaler Alpen blijven liggen. Murari Lal en Raj Pachauri hebben me dus blij gemaakt met een doodgevroren mus, maar ik kom er wel overheen.

TROS Radar en de lobby van de farmaceuten
In Lindseed for Human Birds schreef ik eveneens:

Zet de TV aan en alles en iedereen lanceert de naam zonkracht, jàh, de zonkracht. ‘Gevaarlijke zonkracht’ koppen de media, ‘Pas op Zonkracht, kanker!’ De zonkracht, in Nederland? De zonkracht, viel de Nederlandse zomer dit jaar niet op een dinsdag?

(…) Er worden jaarlijks aanmerkelijk meer mensen ongelukkig van depressies (Trimbos Intstituut/Nemesis-onderzoek: 750.000 patiënten) dan van huidkanker (KWF Kankerbestrijding: 36.800 patiënten).

Deze karikatuur maakte ik omdat de media in de zomer van 2009 collectief schreeuwend waarschuwden voor ‘zonkracht’. De vraag achteraf was waarom ik ook hiervan geïrriteerd raakte, en waar kwam die hype in de media vandaan. De Nederlandse zon had zich nog maar amper laten zien en was in mijn perceptie nog zo bleek als een vaalwitte doch benigne hostie. Waren de voorraden zonnebrandolie te hoog opgetast, liep de sponsoring door de farmaceutische industrie voor de Kankerbestrijding gevaar, het KWF te weinig in het nieuws?

Tot mijn verbazing en blijdschap bracht Antoinette Hertsenberg van TROS Radar het antwoord in een van haar uitzendingen. TROS Radar had als experiment een gefingeerde nationale ziekte ontwikkeld: ‘winderigheid’ (het moeten laten van winden), en daar via spotjes en aangestuurde media de Nederlanders mee bestookt. Onderdeel van de campagne waren de resultaten van een onderzoek dat daadwerkelijk werd uitgevoerd door onderzoeksbureau TNS NIPO. Het bureau concludeerde dat één op de vier Nederlanders last had van winderigheid. Veel media, waaronder het ANP, namen de conclusies over. Het Hart van Nederland bracht het probleem uitgebreid in beeld en de presentatrices stonken er zusterlijk en met serieuze gezichten in. TROS Radar toonde aan dat medicijnfabrikanten de media voor hun karretje spannen om zoveel mogelijk pillen te verkopen. ‘Journalisten prikken te weinig door hun campagnes heen en werken zo onbedoeld aan de praktijken mee’, aldus TROS Radar.

Naast veelvoorkomende ziektes worden ziektes gecreëerd, de farmaceut moet verkopen. Vraag en aanbod dus, wat in deze betekent: aanbod (van de ziekte) creëert de vraag.

Na Antoinette Hertsenberg begreep ik mijn irritatie bij de zomerse hype ‘Zonkracht, pas op zonkracht, zonkracht, zonkracht!’ De commercie moest gediend worden, beschermingsfactoren moesten over de zonnige toonbank worden geschoven, sponsorpotjes voor onderzoeksinstituten moesten wellicht aangevuld kunnen worden met geld van de farmaceutische industrie, het eigenbelang moest gediend worden zoals bij de Himalaya gletsjers van 2.350.000 euro.

We moeten dus oppassen als er straks weer een nieuwe hype ontstaat over bijvoorbeeld sneeuwblindheid in bijvoorbeeld de Zillertaler Alpen, welke blindheid alleen maar kan worden tegengegaan met de aanschaf van bruinzwart geblindeerde Rayban zonnebrillen met beschermingsfactor type Himalaya 2035, ik bedoel maar.

Hevig irriterende antennes kunnen een schat aan paranormale informatie voortbrengen.

 

 

Voor omkoping, fraude en corruptie in de farmaceutische sector, het creëren van nieuwe ziektes ten behoeve van de omzet, lees: De ontboezemingen van John Virapen, klokkenluider en ex-directeur van de Farmaceutische multinational Eli Lilly in Zweden. Lees zijn boek Side Effects Death – Confessions of a Pharma-Insider, in het Nederlands met als titel Bijwerkingen, waarvan sommige dodelijk kunnen zijn.
http://www.johnvirapen.nl/