De sanitairmachine: de duivel voor het immuunsysteem

Met de slogan “Maakt stralend schoon. Vim. Met chlorax bleekmiddel. Doodt 99% van de huishoudbacteriën”, promootte in de vorige eeuw de Britse (Sunlight)zeepproducent Lever Brothers, later opgegaan via Margarine Unie tot uiteraard Unilever, haar wonderbaarlijk schuurmiddel.

Smetvrezende en bacteriefobische vrouwen, een nationaal obsessief-compulsieve persoonñijkheidsstoornis als we de DSM moeten geloven, vooral in Nederland en België naar mijn idee, kregen bij de aanblik van het schoonmaakmiddel Vim in de kartonnen strooibus, een vol orgasme van de hoogste categorie, hemels en naar adem snakkend zelfs. Schrijver Jef Geeraerts kon de zeepgeur die de Belgische vrouwen omringden niet verdragen als ze met hun kont omhoog het stoepje schoonmaakten. In Schroot (Geeraerts 1963) ruilde hij zijn vrouw in voor een van de vele Congolese negerinnen in Afrika die in rad lingala een meer natuurlijk orgasme over de tong liet rollen.

Wat willen we onder hygiëne verstaan, en wat onder de vele vormen van gegenereerde smetvrees of fobie voor bacteriën?

In 1973 wordt het voorspellende schilderij ´Sanitairmachine´ in Den Haag in de Obrechtstraat geboren. Het is een reactie als schilder op de mij omringende vrouwen die een steriele levenswandel tot het hoogste goed hebben verheven, waardoor ik mijn diagnostische stem laat horen bij ziekten en storingen die het gevolg zijn van onnatuurlijke reinheid, innerlijk en uiterlijk.

In 2015, 42 jaar later, tonen Amerikaanse, Finse en Russische wetenschappers van het Broad Institute of MIT and Harvard, Massachusetts General Hospital (MGH), en van de DIABIMMUNE Study Group het verband aan tussen bacteriële bestrijdingsmiddelen (hygiëne) en auto-immuunziekten (zoals bij T1D: juveniele diabetes), en publiceerden (11 februari 2015) een van de grootste longitudinale onderzoeken in het peer-reviewed scientific journal (Cell Press) Cell Host & Microbe.

Author
Aleksandar D. Kostic, Dirk Gevers, Heli Siljander, Tommi Vatanen, Tuulia Hyötyläine, Anu-Maaria Hämäläinen, Aleksandr Peet, Vallo Tillmann, Päivi Pöhö, Ismo Mattila, Harri Lähdesmäki, Eric A. Franzosa, Outi Vaarala, Marcus de Goffau, Hermie Harmsen, Jorma Ilonen, Suvi M. Virtanen, Clary B. Clish, Matej Orešič, Curtis Huttenhower, Mikael Knip on behalf of the DIABIMMUNE Study Group, Ramnik J. Xavier.

Summary
“Colonization of the fetal and infant gut microbiome results in dynamic changes in diversity, which can impact disease susceptibility. To examine the relationship between human gut microbiome dynamics throughout infancy and type 1 diabetes (T1D), we examined a cohort of 33 infants genetically predisposed to T1D. Modeling trajectories of microbial abundances through infancy revealed a subset of microbial relationships shared across most subjects. Although strain composition of a given species was highly variable between individuals, it was stable within individuals throughout infancy. Metabolic composition and metabolic pathway abundance remained constant across time. A marked drop in alpha-diversity was observed in T1D progressors in the time window between seroconversion and T1D diagnosis, accompanied by spikes in inflammation-favoring organisms, gene functions, and serum and stool metabolites. This work identifies trends in the development of the human infant gut microbiome along with specific alterations that precede T1D onset and distinguish T1D progressors from nonprogressors.”

Hoe meer we ons ziekelijk reinigen, hoe meer we onze woon- en leefomgeving de oorlog verklaren door als een gek met (agressieve) schoonmaakmiddelen en -technieken in de weer te gaan, maar ook hoe meer we antibiotica inschakelen in het levensproces, des te meer we ons immuunsysteem uitschakelen. Johan Cruyff zou op zijn Amsterdams zeggen: ´Da´s toch logisch´. Voor een dergelijke conclusie hoef je niet paranormaal begaafd of een wetenschapper te zijn. De jarenlange vermoedens die het onderzoek nu bevestigd, werden door critici uiteraard afgedaan als verzinsels uit oma´s kruidentuin.

Een bepaalde hoeveelheid bacterieel vuil in het leven, houdt het immuunsysteem wakker en maakt haar weerbaar, zorgt dat het zich periodiek kan updaten en ons kan beschermen. Het onderzoek toont aan dat onder andere juveniele diabetes nagenoeg niet voorkomt in ´vuile´ landen: “Hoe reiner de leefomstandigheden, hoe meer diabetes type 1 er wordt gevonden.”

In mijn Braziliaanse periode verbaasde het mij vaak dat ondanks een manco aan persoonlijke of collectieve hygiëne van de Braziliaan mij weinig stofwisselingsproblemen ter ore kwamen.

Conde. Eens op weg naar Conde in de Braziliaanse deelstaat Bahia, de kleine parel op de Línea Verde, waar men gewoon is te paard een pakje sigaretten te gaan halen bij de kruidenier die ook postzegels verkoopt, werd het hygiëneaspect me duidelijk. Ik berijd de huurauto die door een van de drie meereizende dames, een gerenomeerde en internationaal opgeleide hoofdtherapeute van een inrichting voor zwaar gehandicapte kinderen, is besteld. Nadat we ons in de grote 4-persoons kamer van de pousade hebben geïnstalleerd, gaan we Conde in. Er is muziek, en paarden, het is levendig, ik dans een enkel dansje. In stalletjes langs de weg, vers fruit dat er al lang ligt, niet geheel gaar vlees aan pennen dat al een tijdje in de Braziliaanse zon ligt, vol met ziektekiemen? Vast en zeker. Maria del Carmen, neemt het voortouw, neemt fruit, steekt het in haar mond, eet en glimlacht, neemt een ander stuk fruit, ongewassen, eet het smakelijk op. Ik vraag of het niet gewassen moet worden. Maria del Carmen die jaren medisch hoofd was van een kliniek in het keurige Zwitserland, glimlacht, haalt de schouders op. Bij de churrasco, stoer gegrild vlees, hetzelfde verhaal, smakelijk Braziliaans, not well done maar licht roze van binnen. Mijn immuunsysteem past zich aan in de loop van de Braziliaanse jaren.

Santo Antônio de Jesus. Een provinciestadje ´no interior´(het binnenland) van Bahia. De vleesmarkt op zaterdag, half overdekt in de openlucht, 35 graden. De middeleeuwen zijn er heilig bij. Suède schoenen niet aan te raden, weggooislippers of gummi laarzen vereist, het bloed druipt waar het niet gaan kan. Ingewanden slingeren zich over de marmeren tafels, groene strontvliegen zo dik als volgezogen Sultana rozijnen vliegen af en aan. Er is een grote krakkemikkige bak van waaibomenhout, wekelijks boordevol met afval, voornamelijk koeienkoppen aan de hals afgesneden, een paradijs voor de honderden vliegen met de dikke groene koppen. Op afstand komt de warme weeïge lucht je tegemoet. Hygiëne, zeker, het gemeentebestuur heeft onlangs de houten tafels met ingekankerd bloed nog vervangen door marmeren. Keurmeesters? Geen idee of dat woord voorkomt in de polsdikke Aurelio, de Braziliaanse Van Dale. Ik loop met Manuel over de markt, op zoek naar geschikt vlees. Manuel is een van de notabelen, gerespecteerd advocaat. De middeleeuwen, hier, opper ik: Manuel lacht, haalt zijn schouders op. Geen plaatselijke GGD die zich hierover zorgen maakt.

Groningen, wijk Selwerd, 1989. Het kind Kor G. heeft constitutioneel eczeem, diepe wonden. Ik behandel hem zoals meerdere kinderen met dezelfde aandoening. Na enkele maanden is Kor genezen, in 2013 na bijna 25 jaar ontmoet ik hem en zijn moeder opnieuw, ter evaluatie. Kor heeft nooit meer constitutioneel eczeem gehad, zoals ook Jody O. 25 jaar vrij was na door mij behandeld te zijn geweest. Beide families verklaren dat met veel liefde, schriftelijk, omstandig. Zowel Kor G.´s en in mindere mate Jody O.´s immuunsysteem was kapot gemaakt met ´verboden´, ´wetenschappelijk´ opgelegd door hormoonzalfdermatologen, iriscopisten, homeopaten en andere gezondheidsmaniakken (zie: Case of Kor G. & Jody O.: Study on Eczema / Atopic Dermatitis). Een van de eerste ´ingrepen´ die ik bij Kor G. toepaste was om de ´verboden´, een litanie aan verboden voedingswaren, op te heffen.

Feitelijk is er maar één perfecte dokter, het lichaam en de geest, in hoogsteigen persoon. Soms moet die eenheid een beetje geholpen worden, paranormaal of gewoon normaal, maar in ieder geval niet met een verwoestende sanitairmachine.

Met de Sanitairmachine werd een statement gemaakt, het duurde vele, vele jaren, bijna een halve eeuw, voordat wetenschappers die zoveel niet weten, ineens wisten wat paranormaal al kon worden geweten. In die kleine halve eeuw ontmoette ik een contingent aan wetenschappelijke betweters alsook een complete vierdaagse aan alternatieve tuinkabouters die minstens zo onnozel waren als een te grote hand vol aan wetenschappers.

TOEGEVOEGD 21-12-2016

AD 21/12/2016
Gezondheidsraad: Stop met gebruik van handgels

“Zo kan antibacterieel mondwater ons lichaam zodanig op de kop zetten dat de bloeddruk oploopt. Desinfectant triclosan in bijvoorbeeld tandpasta kan de schildklier en daarmee de hormoonhuishouding ontregelen.”

“In de levensmiddelenindustrie worden antibacteriële producten gebruikt om voedsel langer houdbaar te maken en te beschermen tegen bijvoorbeeld salmonella. Maar ook daar bestaat het risico dat de bacteriën resistent worden en mensen alsnog ziek maken, meldt het rapport.”

TOEGEVOEGD 30-12-2018

Ook prof. Mel Greaves, kanker specialist aan het Instituut of Cancer Research in Londen, toont na 30 jaar studie aan dat hygiene de doodsteek is voor de mens en onder meer kan resulteren in leukemie. Een van de hoofdoorzaken van leukemie is het platleggen van het immuunsysteem, met name bij jonge kinderen. Dit door het ontbreken van vuile bacteriën. The Guardian bericht.

The Guardian Robin McKie, 3o-12-2018

“For full leukaemia to occur, another biological event must take place and this involves the immune system. “For an immune system to work properly, it needs to be confronted by an infection in the first year of life,” says Greaves. Without that confrontation with an infection, the system is left unprimed and will not work properly.”

And this issue is becoming an increasingly worrying problem. Parents, for laudable reasons, are raising children in homes where antiseptic wipes, antibacterial soaps and disinfected floorwashes are the norm. Dirt is banished for the good of the household.”

Source: Teenage Cancer Trust

Update 30-12-2018