Al in een eerder heden, het verleden, kwam als paragnostisch medium een helder beeld in me op toen de naam Dascha Graafsma (16) me ter oren kwam. Vandaag, 6 augustus 2019, berichtte de NOS opnieuw over de zaak Dascha Graafsma, en hetzelfde beeld liet zich onmiddellijk zien als jaren geleden: Dascha´s enkel. Geen moord, zeker geen zelfmoord, maar een noodlottig ongeval en een blunderend Openbaar Ministerie.

Het OM, altijd goed voor blunders, voor grote blunders, voor arrogantie, voor meervoudig jokken dat het gedrukt staat, schandelijk liegen zelfs, concludeerde met stelligheid kort na het politieonderzoek waaruit geen aanwijzingen naar voren kwamen van strafbare feiten, ‘dat het meisje een einde aan haar leven had gemaakt’.

De paranormale haren gaan me altijd rechtovereind staan als ik Nederlandse OM-mannen en hun tot hoofdofficier benoemde scharreltjes, allen gerekruteerd uit dezelfde megalomane kudde juristen, interessant hoor bazelen over zaken waarvan ze echt geen verstand hebben, en liegend jokken de enige uitweg is.

Wetenschapsfilosoof prof. Dr. Ton Derksen turfde al eens in één enkele zaak, de Deventer moordzaak, dat het OM 23 keer loog (Vrij Nederland 2004). Wie de boeken van Derksen leest moet wel tot de ontdekking komen dat het OM maar zelden de waarheid spreekt, om van een intentie tot waarheidsvinding te willen komen maar niet te spreken.

In de bizarre zaak “Frans” loog de officier van justitie bewust waardoor ‘Frans’ het gevang in ging. Een onderzoeksteam van Universiteit Maastricht bestaande uit André De Zutter (rechtspsycholoog), Robert Horselenberg (universitair docent Rechtspsychologie) en Peter van Koppen (hoogleraar Rechtspsychologie) boog zich over de zaak ‘Frans’ en deed verslag met: ‘Een Relatie, een Geslachtsziekte en haar Nasleep (26 mei 2012).

Op verzoek verkreeg ik in 2013 van het onderzoeksteam van Van Koppen een kopie van het onderzoeksrapport, en liet in een vlammende column paranormaal licht over de zaak schijnen in ‘Ontkennende bekentenissen’ en de automutilatie van het OM Breda’.

Het publiek dat uiteraard vaak minder geschoold is dan Derksen of Van Koppen kan dag in dag uit met eigen ogen en oren zien en horen dat het OM minstens een foute staat binnen de staat is, als het niet erger is. De gesoigneerde leugens van het OM rondom de dood van Mitch Henriquez liggen nog vers in ons aller geheugen.

Bij het OM is eer het hoogste goed, met betrekking tot de eigen invalide organisatie wel te verstaan, en een goede tweede is het toedekken van zware fouten als er publicitair geen ontkomen meer aan is.

Welnu, de eerste blunder van formaat door het OM georkestreerd in de zaak Dascha Graafsma was de onprofessionele en zelfs kolderieke conclusie dat er sprake was van zelfdoding. Hoe simpel kan een OM-verstand niet zijn.

Laat ik de goedbetaalde en met snoepreisjes naar Thailand gefêteerde OM-jongens en meisjes uit de droom helpen. Het professioneel ontleden van een zaak is niet het rekenkundig optellen en aftrekken.

Om een zaak op te lossen zoals een moord, maar ook een ziekte, is meer nodig dan de institutionele tunnelvisie van politie of OM, of ingeval van een arts, het Handboek verrichtingen in de huisartsenpraktijk of de claustrofobische buis van een MRI-scan. Out of the box denken is van levensbelang om door te kunnen dringen in ingewikkelde materie.

Sinds september 1995 werd Cellule Personnes Disparues (Cel Vermiste Personen) opgezet, een speciale afdeling van de Belgische federale politie, die zich bezighoudt met vermissingen van vooral kinderen. Twee van de drie basisregels voor onderzoek, de gouden stelregel voor succes, zijn:

– Routinematig denken is uit den boze.
– Geen enkele hypothese mag worden uitgesloten (Zeg nooit nooit!).

Het is niet ondenkbeeldig dat menige rechtelijke dwaling had kunnen worden voorkomen als de criteria en werkwijze van het Belgische Cellule Personnes Disparues onder leiding van de gedreven speurder Alain Remue, indachtig waren geweest en OM-tunnelvisies voorgoed in een oudheidkundig Sherlock Homes-museum waren gestald.

Omdat uit het politieonderzoek naar de dood van Dascha Graafsma geen aanwijzingen naar voren kwamen van strafbare feiten, concludeerde het OM dat het dus een zelfdoding betrof.

De tranen schieten me in de ogen, tevens schaterlachend, bij zoveel rekenkundig onbenul van het OM. Geen strafbare feiten, dus werd de conclusie automatisch: zelfdoding. Andere smaken had het OM (en de politie) niet in het aanrechtkastje.

Wat ingeval een van nature levenslustige wandelaar, plots getroffen door een neurologische of psychiatrische aandoening waaruit desoriëntatie of depersonalisatie kan ontstaan, de weg kwijtraakt en op het spoor terecht komt, en wordt overreden: zelfdoding? Kom nou.

Wat ingeval een dronken dronkenman in nachtelijk heimwee een gitzwarte stoomlocomotief uit de vorige eeuw alsnog wil zien rijden en vervolgens de beide spoorrails aanziet voor lange ski´s en zich waant op de skipiste van Garmisch-Partenkirchen: zelfdoding? Kom nou.

Wat ingeval man, vrouw of kind met DSM-geregistreerd risico opzoekend gedrag de spoorrails opzoekt en per plotseling naast evenwichtsstoornis een doofheid ontwikkelt waardoor de claxon van de aanstormende trein niet gehoord wordt: zelfdoding? Kom nou.

Hoeveel andere voorbeelden zijn voorstelbaar, vijf, tien, vijfentwintig: een vogel die een spoorwandelaar aanvliegt, een Veluws zwijn, ree of loslopende pony die op het verkeerde moment hem of haar op de spoorbaan kruist en omverloopt.

Een van de bekendste Nederlandse acteurs uit de vorige eeuw werd eens in nachtelijke uren staande gehouden door de politie omdat hij onder invloed van alcohol zich toegang probeerde te verschaffen tot een woning aan een van de hoofdstraten van Amsterdam. In de woning bevond zich een schilderij, zo wist hij, een schilderij waarvan de afbeelding hem terugvoerde naar zijn jeugd en de plaats waar hij was geboren en opgegroeid: nachtelijk heimwee. Ingeval de benevelde acteur tijdens zijn poging tot inbraak ten val zou zijn gekomen en overreden door de aldaar rakelings passerende tram 17, 23 of 6, had het OM bij gebrek aan aanwijzingen voor strafbare feiten zeker hebben verklaard dat de man was overleden als gevolg van zelfdoding.

Bij de drie eerder genoemde voorbeelden is alleen sprake van zelfdoding als het OM niets anders weet te verzinnen, een verlegenheidsdiagnose, als het OM geen trek heeft verder onderzoek te doen of te laten doen omdat de betreffende officieren van justitie de tijd hard nodig hebben om vreemd te kunnen gaan met een van hun collega ondergeschikten, of zoals in het geval van ex officier van justitie Joost Tonino in 2004, deze de handen vol had aan een computer die te veel kinderporno bevatte.

Het is mijns inziens dan ook meer dan begrijpelijk dat de familie Graafsma weinig tot geen vertrouwen had in de beunhazen van het OM, en zich door particuliere professionals liet bijstaan.

In mijn paragnostisch verkregen beeld is geen enkele sprake van zelfmoord.

De zaak heeft in karakterologische zin een gedeelde overeenkomst met de zaak van de verdwijning van Natalee Holloway. Ook Holloway was een latente dromer, zeker onder invloed van (bij haar) veel alcohol en drugs, bij wie niet. Haar mijmeringen heb ik beschreven in hoofdstuk 1. De Wandeling, van Fact Finding Report verdwijning Natalee Holloway. De wandeling van Dascha Graafsma op het spoor kende ook een vorm van romantiek. Al wandelende, het spoor als symbolische levensweg, liep ze al mijmerend naar een denkbeeldige toekomst, en zeker niet naar de dood. In mijn beeld was ze zich bewust van de gevaren al wandelende op een spoorweg, maar overwoog dat er in de nacht niet veel treinen reden en ze tijdig het spoor zou kunnen verlaten.

Haar looppas op het spoor kan zelfs als parmantig geschetst worden, geen dodenpas eerder een levenspas met een tikje bravoure, op weg naar een dromerige toekomst onder invloed van enige spiritualiën en andere stofjes.

In het paragnostisch verkregen beeld zwaait ze iets met, ik meen, haar rechterbeen. Alsof er altijd al een lichte slingerbeweging, een minieme zwaai, in dat been aanwezig was. Steeds met parmantigheid komt de voet van het (slingerend) been netjes terecht op de grond, waarna de voet van het ander been aan de beurt is om op te heffen en te laten landen, een kinder- of jeugdig spelletje. En dan gebeurt er iets noodlottigs.

Een voet, de rechter, landt verkeerd waardoor ze haar enkel afschuwelijk verstuikt, wellicht ook breekt en haar evenwicht verliest. Ze valt vermoeid om, de pijn aan haar enkel is niet te dragen. Ze mist de kracht tijdig op te staan of om zich van het spoor te verwijderen. Ter informatie:

Ik lever paragnostische beelden die ik waarneem, ik lever niet de waarheid.

Het paragnostische beeld zal zich namelijk nog moeten afdrukken en bewijzen in de materiële werkelijkheid.

Echter, met inachtneming van de zorgvuldigheid, op basis van de beroepsmatig verkregen beelden, en geluisterd naar mijn geesten, is bij mij de indruk ontstaan dat:

Dascha Graafsma niet overleed door zelfdoding, maar door een ongeval te wijten aan een samengaan van verschillende factoren.

De doodsoorzaak wordt door keihard strijden van de familie Graafsma, het had onnodig moeten zijn, met een nieuw forensisch onderzoek onder de loep genomen (NOS.nl 6-8-2019). De voorbarige conclusie van het OM dat het letsel past bij een aanrijding in staande positie (RTL.nieuws 6-8-2019), getuigt opnieuw van het genereren van een scherp oog voor tunnelvisie. Deze moet blijkbaar de theorie van zelfdoding (staande positie) door de zwakke broeders van het OM, alhoewel ingetrokken, indirect nieuw leven inblazen.

Een vervolgonderzoek zou zich zo mogelijk moeten kunnen richten op haar rechter enkel, die, wellicht in het verleden, al eerder problemen gaf..

Update 08-08-2019

__________________________________________________________________________________

© MARTIEN VERSTRAATEN
Psychic & mediumistic healer. Past life regression therapist.
Into practice since 1985 (Holland, Curaçao, Brazil, Spain).

Mediumistic journalist. Author.

Formerly professor of visual arts
HAN University of Applied Sciences,
Department of Visual Arts, Nijmegen, Holland.

Formerly professor of visual arts & metaphysical methodology
NHL University of Applied Science
Formerly Faculty of Education of the Leeuwarden Polytechnic,
Department of Visual Arts, Groningen/Leeuwarden, Holland.

Formerly governor of art and culture
Member of the board for Cultural Advice of the County of Groningen
Groningen, Holland
Member of the general board of the Groninger Museum
Groningen, Holland

_______________________________________________

DESTINATIONS – Laboratory for Intuitive Intelligence
Spain – Holland – Curaçao – Brazil
CONSULTORIO PARANORMAL ANDALUCÍA
Jerez de la Frontera, Cádiz, Spain

www.martienverstraaten.com