Brazil – The six sense, the third eye and the sexy body
De grote mooie vogel landt op Aeroporto Internacional de Salvador Dois de Julho, de luchthaven van Salvador da Bahia in Brazilië. Met vlag en wimpel slaagde ik ooit voor een intensieve training vliegangstbestrijding aan RUG, Rijksuniversiteit Groningen. Ik kan dus vliegen, niet alleen in een droom, maar ook richting jongensdroom, Brazilië. Als een karnemelkwitte paus in bandplooibroek stap ik uit en voel me tegelijkertijd ook als Kuifje in Amerika die als reporter de vliegtuigtrap afloopt. De kruidige geur van de tropen komt me tegemoet en omhelst me hartelijk. Voor het eerst zet ik voet op Braziliaanse bodem.
Ik zet mijn handbagage op de grond, ik kniel en kus Brazilië. Ik voel dat ik het immens grote grondgebied van Brazilië kus dat zich voor mijn neus perspectivisch uitstrekt alsof ik zit te kijken naar een kleurig plaatje van Google Earth. Als een Boeing trek ik mijn neus ietsje omhoog, en ik kus in gedachten zowel Manaus en de zijrivieren van de Amazone, het majestueuze Parque Nacional da Tijuca, het ‘stadspark’ in Rio de Janeiro, als de watervallen van Foz do Iguaçu aan de grens met Argentinië, maar ik kus ook op voorhand de lenig samba dansende dançarinas die zeker op mijn weg zullen komen.
De geesten zijn blijkbaar vanuit Nederland meegevlogen. Op een avond neemt een Portugese kennis me mee als introducé naar een spirituele dienst waar een goede vriendin van haar als medium functioneert. De dienst is in het Portugees, maar de relatie die me heeft meegenomen spreekt als een van de weinige Brazilianen Engels, en legt mij in de pauze uit wat er gezegd is. Het medium had namelijk ook het woord tot mij gericht.
Op het moment dat ik binnenkwam zo werd me verteld, werd voor het oog van het medium ik vergezeld door een groep van blanke geesten die vanuit mijn moederland, Nederland, de oceaan mee had overgestoken. De geesten waren bezetters geweest van zieke patiënten in Nederland. Door de behandelingen die ik de patiënten had gegeven waren de geesten die verantwoordelijk waren geweest voor de ziekten, door mij uitgedreven. Heel gedetailleerd werd een oudere dame beschreven die ik kort voor mijn vertrek had behandeld aan een jarenlange ontsteking van haar been, en waarvan de uitgebannen geest samen met de vele anderen mee was gekomen naar Brazilië.
Het spirituele land
Brazilië is een spiritueel luilekkerland en Martien DOS heet er Martien DOIS. Pedro, een leraar, schrijver en politicus belt me op. Hij heeft van me gehoord en wil me spreken. Omdat ik niet weet of hij vanuit zijn hoedanigheid als schrijver en politicus contact zoekt of gewoon als cliënt met me wil spreken, vraag ik hem in beginners Portugees: ‘Com quem gostaria falar, Martien UM ou Martien DOIS?’ (‘met wie zou je willen spreken, Martien UNO of Martien DOS?’) Hij wil met DOIS een afspraak maken, en zal dat nog vaker doen. Mediums blijken er in alle soorten en maten te zijn, en overal word ik met alle egards behandeld. Een blank Hollands medium die het paragnostische ook nog in een parapsychologische context kan zetten, is ongewoon en wekt grote belangstelling.
Elke stad elk dorp heeft zijn grotere en kleinere spirituele genootschappen, zijn kerken in alle maten die tijdens de maandagse middaglunch of op de doordeweekse dinsdagavond uit hun voegen barsten door het bezoek van grote aantallen oude én jonge kerkgangers. Katholicisme, Protestantisme, Candomblé, Umbanda of Kardecisme en daar weer varianten van. Het plaatselijk medium in de stad waar ik tijdens mijn 2e bezoek aankom, weet al maanden van tevoren dat een blank Europees medium het stadje zal bezoeken en met een van haar dochters zal trouwen.
In Brazilië hebben de magiërs zich samengevoegd tot een spirituele melange van formaat. Deze melange omvat de befaamde Caboclos, de geesten van indianen met hun indrukwekkende kennis van planten en kruiden, de magische Yoruba’s uit West-Afrika die hun Orixás meebrachten, de meer intellectuele volgelingen van Kardec en de door de Portugese clerus veroordeelde en verbannen ketters en magiërs. ‘Ode’ aan de Inquisitie, waardoor Brazilië in paradoxale zin het spirituele neusje van de zalm ten deel viel. Het Braziliaanse katholicisme heeft door het syncretisme dan ook een andere couleur locale gekregen dan in het moederland Portugal.
De nieuwe geesten sturen allerlei mensen op mijn pad om me wegwijs te maken, een Amerikaanse chiropractor, een simultaan vertaalster, psychologe, journalist, impresario, rechter, hoogleraar, nog een hoogleraar, tandarts, astroloog, advocaat, vriendinnen, twee lieve prostituees, en allen dragen een steentje bij voor mijn inburgering. Het land is groot en groots, maar economisch zal het niet meevallen om het hoofd boven water te houden.
Mijn hooggelegen vanillekleurige studio met uitzicht op de metropool is royaal genoeg, en ik begin met het geven van consulten en interviews. Met het voorbereiden van een serie lezingen en workshops maak ik een begin me te kunnen settelen in Brazilië.
Zie ook:
De energie van dynamische potenties. Salvador da Bahia: Livraria da Torre
Het ontwaken van intuïtie en slapende krachten. Salvador da Bahia: Auditório do SESEC
Tolk van de transformatie. Salvador da Bahia: C;assia Candra (Correio da Bahia)