Pandemieën en epidemieën hebben altijd het aanzien van de wereld veranderd, zowel individueel als collectief. Ziekten als de pokken, builenpest, Spaanse griep, cholera, malaria, tyfus, gele koorts, en SARS gingen COVID-19 voor, de ziekte veroorzaakt door besmetting van het coronavirus. Hitler, het menselijk virus dat nationaalsocialisme heette, wilde ook de wereld besmetten, hetgeen mislukte waarna hij op het einde zichzelf op een kogel trakteerde. Napoleon die enkele eeuwen eerder ook dictatoriale plannen met de wereld had vond zijn Waterloo in Waterloo en eindigde in sociaal isolement op Sint-Helena. Tijdens de Koude Oorlog waren we bang dat de Russen zouden komen, met Nikita Chroesjtsjov in de voorste gelederen, om onder communistisch vlagvertoon de wereld onder de voet te lopen. De volgelingen van Lenin en Stalin kwamen tijdens de Cuba-crises van 1962 echter niet verder dan de door Kennedy opgeworpen zeeblokkade.

Welke virus-goden leggen in godsnaam waarom en waardoor de wereld plat? Heel simpel, het waren en zijn (!) de gefrituurde vleermuizen op de goddelijke beestenmarkt van Wuhan waar de victorie begon, die zowel lege winkelschappen van Jumbo en Lidl Nieuwegein aansturen als de desolate binnenstad van Madrid waar leger en politie op oorlogssterkte de Staat van Alarm handhaaft, alsof dictator Francisco Franco opnieuw is opgestaan uit zijn onlangs van overheidswege toegewezen derderangs familiegraf.

Goden, en zeker de huidige virus-goden, moeten symbolisch dan wel antropologisch worden verstaan. Geen vermeende godheid die voor historische pandemieën en epidemieën, als ware het oudtestamentische plagen, verantwoordelijk kan worden gesteld, ook al zijn Jehova´s en andere religieuze colporteurs in onze tijd er als de kippen bij om het coronavirus als straf van de Heere himself te zien. Blijkbaar wordt er in de ogen van deze religieuze polderfanaten teveel en te lang gemasturbeerd binnen en buiten het huwelijk, homo´s te weinig van drie hoog naar beneden gedonderd en te vaak vrijelijk geaborteerd ondanks het bezetten van de stoep van abortusklinieken.

Het coronavirus, in navolging van de historische virussen die ons voorgingen, blijkt dus makkelijker, effectiever en sneller de wereld te kunnen beheersen dan Napoleon, Stalin, Hitler, Chroesjtsjov en Trump samen. Binnen twee a drie maanden na Wuhan zit de wereld in het donker, niet toegestane sociale contacten in het openbaar kunnen in Frankrijk en Spanje zelfs al met gevangenisstraf worden gesanctioneerd, beurzen schamen zich die naam nog te dragen, nationale vliegtuigenvloten aan de grond, landsgrenzen die nimmer mochten worden gesloten voor economische vluchtelingen kunnen nu met het grootste gemak hermetisch worden dichtgegooid, kleine en grote bedrijven en hun werknemers aan de bedelstaf of in de bijstand, de wereld stort volledig in, broos als een kaartenhuisje van gecraqueleerd knäckebröd. Het is het failliet, op zijn minst een tijdelijke, van een cultuur waar overheden de wijsheid in pacht meenden te hebben, en bij gebrek aan beter nog slechts instructievideo´s kunnen worden getoond hoe het volk handen moeten wassen.

Het einde van historische pandemieën die de mensheid troffen waren goddelijk in pantheïstische zin, natuurwetmatig dus, in ieder geval evolutionair, en markeerden steeds een nieuw moment van ontwikkeling: voortschrijdend inzicht.

Het tijdperk van de pokken, een van de meest ingrijpende pandemieën gedurende vele eeuwen, kon worden afgesloten nadat de Britse arts Edward Jenner herontdekte dat melkmeisjes nooit besmet werden met de pokken. Echter, het besmet worden van melkmeisjes met ‘gewone’ koepokken was de sleutel tot de immuunrespons, die uiteindelijk een nieuw tijdperk inluidde: vaccineren, van het Latijnse vaccinia, koepokken. Om vaccinatie te implementeren moesten religieuze heiligenhuisjes – er mocht niet worden ingegrepen in Gods plan – worden gesloopt. Magisch denken, waartoe ook religieus bewustzijn moet worden gerekend, moest ondanks bewezen diensten in de Middeleeuwen worden afgesloten, of op zijn minst, de betere magiërs, heelmeesters en zelfs kerkvaders ten spijt, op een laag pitje worden gezet.

De wereld zou daardoor opnieuw van aanzien veranderen. Zowel visueel als sociaal veranderde de wereld van aangezicht, het pokkenlandschap op de huid van zieken zou volledig verdwijnen, en God zou niet langer graadmeter zijn voor lichamelijk welzijn, maar gezondheidswetenschappers.

Ook in het meer recente verleden en op microcosmisch niveau zijn dwaalwegen leerstof voor voortschrijdend inzicht. Het verongelukken van ruimteveer Challenger in 1986 luidde een nieuw NASA-tijdperk in in besluitvorming, het einde van Groupthink, de belangrijkste oorzaak, weliswaar indirect, van het verongelukken van het ruimteveer waardoor zeven astronauten een gruwelijke dood stierven.

GENETISCHE PREDISPOSITIE

De uitbraak van het coronavirus, het politiek goed bedoelde gestuntel van overheden en hun soufflerende virologen doen niet onder voor de periode van klassieke pandemieën uit de oudheid en de radeloosheid van kerkelijke en wereldlijke bestuurders. Voor de wetten die aan gezondheid ten grondslag liggen raadplegen we onder meer Edgar Cayce (1887-1945), wellicht het grootste medium dat de wereld ooit kende. In een van zijn meer dan 14.000 paranormale lezingen meldde Cayce dat het menselijk lichaam verreweg de grootste apotheek in zich draagt. Het immuunsysteem van een gezond mens, voor zover iemand zonder enig defect geboren zou kunnen worden, draagt daar onder meer aan bij door de productie van antilichamen, ook wel antistoffen genoemd, in tijden van kommer en kwel operationeel. Het beroerde is echter dat bij bepaalde aandoeningen bij bepaalde mensen, laten we het genetische predispositie van de aspirant zieke noemen, er geen antistoffen voor sommige aandoeningen worden aangemaakt of zelfs antistoffen worden aangemaakt die zich direct tegen het lichaam keren, en de patiënt derhalve is aangewezen op de reguliere apotheek die medicijnen betrekt van gifmengers van het type Bayer of Pfizer.

Het is mijn ervaring, conform de interpretatie van vele life readings van Edgar Cayce, dat genetische predispositie bij ernstige en/of chronische aandoeningen vaak synchroon loopt met ervaringen opgedaan in vorig levens. De innerlijke apotheek, waarvan het immuunsysteem deel uitmaakt, zal in die gevallen het dan ook kunnen laten afweten, waarna Bayer en andere farmaceutische grootmachten te hulp wordt geroepen om de zieke met of zonder succes en een regiment aan bijwerkingen bij te staan.

Met enkele specifieke casussen zal ik genetisch predispositie, zowel fysiek als psychisch, inzichtelijk maken.

DE CASUS ‘MARIA’

Bij een cliënte, laten we haar Maria noemen, die eens voor een algemeen consult kwam ‘zag’ ik, enige seksueel turbulente vorige levens in ogenschouw nemende, dat haar voortplantingsorganen bij het minste of geringste op tilt zouden komen te staan bij onverstandige capriolen, zelfs bij verstandige capriolen. Ik gaf haar dan ook de raad héél voorzichtig te zijn met wie ze wel of niet welk bed zou delen. Een volle hand vol soa´s zouden zomaar op de loer kunnen liggen om van veel erger maar niet te spreken. Cliënte bevestigde mij dat in het verleden ze aan een voordelige 10-strippenkaart voor de afdeling gynaecologie van het plaatselijke ziekenhuis te weinig had gehad.

Haar (immuun)systeem vertikte het om nog langer voor spek en bonen mee te doen. Andere personen die weer andere vorige levens in zich dragen kunnen met carnaval of tijdens de plaatselijke voorjaarskermis de liefde zonder condoom met Jan en alleman bedrijven (niet aan te bevelen) zonder zwanger te raken of aan soa´s ten onder te gaan. Voor bacteriële infecties en virusziekten geldt hetzelfde, de een zal (intuïtief) de handen om het uur met de beste zeep moeten reinigen, een mondkapje dragen en toch besmet raken, terwijl een ander met beduidend minder zelf zorgzaamheid de dans ontspringt. Menige missionaris of arts in Afrika, Albert Schweitzer in Lambaréné was er een voorbeeld van, kon jarenlang onbevangen van de ene melaatse naar de andere banjeren zonder dat hij door een van de varianten van de Lepra-bacterie werd besmet.

De meeste van de reguliere artsen zullen het geluk noemen, maar wij, in ieder geval ik als medium en reïncarnatiespecialist, weet wel beter. Er is geen ernstige ziekte, zeker chronische, of het heeft een oorzakelijke component in vorige levens, direct of indirect. Karmisch in ieder geval, zonder schuld en boete, maar wel in termen van oorzaak en gevolg.

DE CASUS CRISTIANE O.

Een Braziliaanse cliënte, Cristiane O., een academisch gevormde lijdt sinds mensenheugenis aan een dermatologische aandoening. Huisartsen en gespecialiseerde dermatologen reiken haar een leven lang de helpende hand, maar zonder resultaat, pappen en nat houden, zalfje hier, zalfje daar. Een bij mij bestelde regressie naar een vorig leven brengt een leven als universitair professor Chemie aan het licht die in het Zuid-Franse concentratiekamp Camp Rivesaltes tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt geïnterneerd en besmet raakt met vlektyfus. Haar huid in haar vorige en huidige leven vertonen grafisch vrijwel hetzelfde tyfus-vlekjespatroon. Haar internering ging gepaard met hevige emoties, die ze overigens binnenhield. In het huidige leven, zo is bekend, wordt het vlekkenpatroon manifest tijdens periodes van krachtige emoties, die ze overigens ook nu het liefste niet aan derden toont: Pandemische of epidemische kruisbestuiving tussen huidige en vorige levens.

DE CASUS JODY O.

Een Nederlands meisje van een jaar of drie, Jody O., leed in 1987 aan een ernstige vorm van constitutioneel eczeem en kwam samen met haar bezorgde moeder en vader op consult. Vader en moeder O. deden verhaal. De gang naar de huisarts, dermatoloog, het ziekenhuis, de kindonvriendelijkheid. Het vervolgens consulteren van alternatieve genezers, of misschien wel het bidden tot de heilige Eczema van Padua, niets hielp.

Tijdens de zwangerschap had er, zo ‘zag’ ik, een gebeurtenis plaatsgevonden die voor de moeder van groot belang was geweest. Ze was op enig moment geschrokken, had angst gehad, maar kon zich dit feit eerst niet meer herinneren. Echter bij aanvang van het 2e consult kwam zij hierop terug, en kon vertellen dat de herinnering aan schrik of angst tijdens een moment van haar zwangerschap was boven komen drijven.

Ze had het gevoel gehad door haar man wel eens verlaten te kunnen worden. Deze angst, in de vorm van een krachtige verlatingsangst, nestelde zich in het ongeborene kind. Bij Jody O. was de verlatingsangst een restimulatie van het verlaten worden tijdens een periode in een vorig leven, alwaar ze destijds de dood vond.

Tegenover de hormoonzalven stonden mijn paranormale handen. Ook Jody wilde ik proberen te verlossen van een leven vol mummiezalf en vuilwitte zwachtels. Jody viel in slaap als ze op mijn knie zat, en genas na enkele behandelingen zienderogen.

In een verslag in 2013 van haar moeder over de periode 1987-2013 schreef deze:

“[…] na de heftige eczeemperiode met open bloedende eczeemplekken in de tijd dat Jody werd behandeld, is het heel goed met haar gegaan. Op een enkel incident na was Jody en haar huid zoals ik dat in de jaren 80 had gekend, genezen. Jody heeft zich gelukkig als elk ander kind kunnen ontwikkelen en werd niet meer gestoord door huiddrama’s en slapeloze nachten die ze ooit meemaakte. Als moeder kan ik daar alleen maar gelukkig om zijn.”

DE CASUS RICARDO B.

Het leven van een jongeman, Ricardo B., was tot een hel verworden. Vrijwel elke dag hoorde hij zo’n half dozijn aan stemmen die hem horendol maakten. Schizofrenie hadden de behandelende psychiaters vele jaren geleden eens gezegd. Daar was het bij gebleven. Ondanks dat hem tegen schizofrenie een rijk gevulde pillenmand als genadebrood werd aangereikt, was zijn leven erbarmelijk. Hij slikte zich suf, maar zijn nachten met ongekende lijdensdruk waren van een afgrijselijke soort.

Ricardo’s moeder werd door een familielid, haar nicht, een dame met mediamieke aanleg, geadviseerd haar zoon door mij te laten behandelen voor auditieve hallucinatie. Zelf had het familielid mij enkele weken daarvoor ook ingeroepen voor hulp bij auditieve hallucinatie, en met succes zoals was gebleken. Na hooguit twee consulten was ze stemmenvrij, waarbij tevens ook een enkele waan tot staan werd gebracht.

Ricardo was een magiër in een vorig leven geweest, een magiër die de zaak bedonderd had. Een magiër die zijn krachten behoorlijk had misbruikt, een magiër die degenen die van hem afhankelijk waren geweest naar zijn dominante pijpen had laten dansen. Die energie deed hem in dit leven de das om.

Door commanderende incantaties via passes overgebracht veranderde ik tijdelijk Ricardo’s invalshoek om de wereld waar te kunnen nemen. Het dominerende vertoog, gedomineerd worden en domineren, kon daardoor meer naar de achtergrond verdwijnen en plaatsmaken voor aspecten als genieten en rondkijken of er wellicht nog mooie bloemblaadjes rondliepen waar hij eens een afspraakje mee zou kunnen maken.

Door de magnetische passes die ik per sessie uitvoerde, de ingebrachte commando’s alsook door de inzichtelijke gesprekken knapte Ricardo volledig op. Op een dag meldde Ricardo dat de stemmen het hazenpad hadden gekozen, hij rustig kon slapen en dat de bezigheden die hij vroeger had gekend hem opnieuw toelachten. Zijn vorig leven had de analyse van zijn storing inzichtelijk gemaakt en tevens getoond hoe deze te beteugelen.

DE CYBERNETICA VAN KARMISCHE PATRONEN

De innerlijke apotheek van Maria, Cristiane, Jody en Ricardo bevatte dus geen of te weinig antistoffen om hun respectievelijke storingen succesvol aan te pakken. Reden waarom alle drie aangewezen waren, overigens zonder succes, op de apothekers van Bayer en Pfizer: dermatologische pleisters, hormoonzalven, psychofarmaca.

De karmische, in deze gevallen uiteraard ook traumatische, ervaringen in hun vorige levens beletten zowel Maria, Cristiane, Jody als Ricardo in hun huidige leven om lichamelijk of geestelijk antistoffen te genereren, met als resultaat: de ingrediënten voor een persoonlijke epidemie in pocketformaat.

Duizenden vrouwen als Maria zijn niet karmisch belast met seksueel overdraagbare ziekten. Duizenden vrouwen als Cristiane zijn niet karmisch belast met dermatologische aandoeningen. Duizenden kinderen als Jody zijn niet karmisch belast met constitutioneel eczeem. En duizenden mannen als Ricardo zijn niet belast met wat abusievelijk schizofrenie wordt genoemd. Een seksueel creatieve levenswandel, interneringservaringen, verlatingsangst met de dood als gevolg of oneigenlijke magische handelingen in een ver verleden, kunnen dus doorwerken in het heden en de innerlijke apotheek op dood spoor zetten: genetische predispositie.

Genetische predispositie moet in termen van oorspronkelijke oorzaak niet onverkort en abusievelijk worden toegeschreven aan het genetisch materiaal van de ouders en respectievelijke voorouders. Genetische overdracht vindt uiteraard plaats via het genetisch materiaal van beide ouders. Echter, door de ‘keuze’ van de entiteit, degene die gaat incarneren, voor het ouderpaar, krijgt de geborene automatisch het genetisch profiel dat hem toebehoort op basis van zijn ervaringen in vorige levens. Daarom ook werden deze ouders gekozen. De keuze van de entiteit, bewust of onbewust, voor een bepaald ouderpaar, hoe aangename of onaangename gevolgen dat later ook mogen hebben, is een logisch en onontkoombaar astrologisch gevolg in lijn met zijn of haar totale ontwikkelings- en incarnatiegeschiedenis.

Meer dan eens, om niet van heel vaak te spreken, had de entiteit die geboren gaat worden al een gezamenlijk vorig leven met een of beide ouders, en meer specifiek een verband met een bepaalde aandoening of storing ingeval een geborene er aan zou lijden.

ISAAC NEWTON EN DE BUILENPEST

Isaac Newton (1643-1727), een van de grootste geleerden die de wereld kende, volgens de Britse Royal Society zelfs de grootste geleerde in de hele geschiedenis, en met een IQ dat nog boven Einstein uit torende, bleef een eenvoudig man. Na een uitbraak van builenpest, sloot de universiteit van Cambridge haar deuren voor 2 jaar. Newton had zijn diploma behaald, maar zijn academische carrière werd opgeschort. Dus trok hij zich terug in een kleine boerderij waar hij calculus, optica en de gravitatie theorie ontwikkelde. Enkele van de meest diepgaande werken van Newton kwamen uit zijn eigen rustige periode.

Van de Italiaanse violist Niccolò Paganini ging de mare dat hij in gevangenschap een plankje als viool gebruikte om zijn vingers lenig te houden. Ook van Albert Schweitzer is bekend dat hij in zijn ziekenhuis in het Afrikaanse Lambaréné bij gebrek aan een orgel een kale plank als toetsenbord gebruikte om de muziek van Bach te kunnen blijven ‘spelen‘. Voor iedereen moeten er voldoende ‘Paganini- of Schweitzer-plankjes’ te maken zijn om de eigen bestemming te kunnen blijven volgen.

Natuurlijk ben ik geen Newton noch Paganini, maar heb zoals vele anderen dezelfde type ervaringen gehad. Door omstandigheden van geografische aard was ik als beginnend kunstschilder in de vorige eeuw verschillende jaren geïsoleerd van actuele kunststromingen. Echter, nadat ik na de periode van contemplatief isolement verhuisde naar een ander land, werd de periode van kluizenaarschap beloond met een overzichtstentoonstelling in een gerenommeerd museum voor moderne kunst, en ontrolde zich een professionele carrière als kunstschilder en docent.

In Gabriel García Márquez’ roman El Amor en los tiempos del Cólera (Liefde in tijden van cholera) worden ondanks de epidemie de paden van de liefde intensief bewandeld. Ook in een analoge Liefde en creativiteit in tijden van Corona is het zaak het leven te blijven leven, en zelfs stappen verder te gaan. De grootste uitvindingen en vernieuwingen zagen het levenslicht in tijden van oppressie en tijdens kommer en kwel. 

Update 02-04-2020