De ´Fair trade´-jongens van Panama

Panama me total copia

Foto (detail): WITTE BOORDEN. Centraal Museum Utrecht (europeana.eu/rights)

DOCUMENTO ARTE MAFIA – DESPOTISMO 9

 

Solidaridad, de Nederlandse ontwikkelingsorganisatie voor duurzame handel, doet zijn naam eer aan: positioneel ´solidair´ met al het uitschot dat ook gebruik maakt van (brievenbus)firma’s in Panama of elders in de wereld. Trouw en Het Financieele Dagblad waren voor Nederland de jourmalistieke berichtgevers voor Panama Papers met 2,6 terabyte het tot dusver grootste datalek.

Waarom verbaast het me niet dat Solidaridad sinds de publikatie geen oog meer dicht doet, de ene dubieuze verklaring op de andere stapelt, zoals Cameron deze week schandelijk de ene georkestreerde leugen verving voor een andere, en Poetin, Gunnlaugsson, Messi, Seedorf, Platini of de inmiddels ex ABN AMRO-commissaris Meerstadt die om ´andere redenen dan de Panama Papers´ ineens aftrad? Waarom verbaast het mij niet als over enige tijd blijkt dat het halve en hele segment aan dier- en mensvriendelijke organisaties een hele set ecologische brievenbussen heeft of had in het goudeerlijke Panama, op de Maladiven, in Zuid-Afrika of op Curaçao?

Reden? Op 11 februari 2010 zagen we namelijk het licht. De Fair Trade-ogen, laten we het hele groene aan elkaar verweven zootje zo maar even noemen, gingen open bij het zien van een uitzending waarbij de Keuringsdienst van Waarde in Afrika de vinger op de zere plek van Fair Trade-rozen probeerde te leggen. Tevergeefs voor KVW, zwaar bewapende bodyguards van het Fair Trade-bedrijf verhinderden al paraderend van achter een omheinde vesting van gaas elke toegang, walkietalkies over en weer om contact te houden met het onzichtbare opperhoofd dat niet transparant in beeld wilde komen.

Wat gedurende mijn leven door paragnostische waarneming reeds een feit was, de verlakkerij door de Havelaars van onze tijd, werd toen op 11 februari 2010 stoffelijk bevestigd, en vandaag 9 april 2016 voor de tweede maal aangetoond door de publikatie van de Panama Papers.

Met het ´Ben ik eigenlijk wel links genoeg´ kopte Jan Blokker, als columnist (Volkskrant, nrc.next) een van de meest scherpzinnige die Nederland ooit kende, een van zijn columns in 1974. Met de titel duidde én relativeerde hij zijn politiek-maatschappelijke signatuur in die dagen. Blokker fileerde namelijk de tuinbroeken welzijnswerkers op links bijna even kritisch als de Elsevier-boys op rechts.

De Panama Papers laten ondubbelzinnig zien dat de hoofdzonden van deze tijd, fiscaal vluchtgedrag, frauderen en knoeien met geld dat voor medeburgers bestemd is, worden omhelsd aan alle zijden van het politiek-maatschappelijke spectrum, links, rechts en er tussenin. Eigenlijk wisten we dat als pientere Nederlanders al langer dan vandaag. Kankercellen woekeren namelijk op elke bodem waar integriteit in zichzelf verdronken is.

Poen gegeneren, zelfs heel veel poen, kan overigens een hele leuke sport zijn, daarover geen kwaad woord, maar maatschappelijk stelen is een andere zaak.

Op 13 februari 2010, Panama Papers moest nog geboren worden, gaf ik met de column ´Spirituele geur van UnFair Trade rozen´ al een paranormaal pre-Panama-schotje voor de boeg. Max Havelaar, de echte, zou daarna zich van schaamte nog menigmaal omdraaien in zijn grafkist met een houtkeurmerk verwant aan eigen naam. Met ´eerlijke handel´ werden volgens het uitgebreide onderzoek van het Nederlands Dagblad  en een keur aan journalisten (2012) boeren bedot die zelf niet wisten dat hun caçaobonen ´Havelaar´ waren, en nog minder dat de ontvangen meerprijs voor hun producten grotendeels in de organisatorische zakken verdween van… de Havelaars, waarvan Solidaridad de voedstervader is (Wikipedia, 9-4-2016).

Naast het gedecentraliseerd lekken van Manning, Snowden en Assange, zijn de Panama Papers een hoogtepunt in de geschiedenis van de journalistiek. Yochai Benkler, hoogleraar aan de prestigieuze rechtenfaculteit van Harvard-universtiteit die WikiLeaks eerder op die manier kwalificeerde, zal het zeker met me eens zijn. En ingeval een materieel document de Nobelprijs voor de Vrede zou kunnen krijgen, voilá, dan moet het de Panama Papers zijn.

Ook de zachte sector ervaart inmiddels dat het met de waarheid kwaad kersen eten is. Vanuit alle windrichtingen komt de shit quattro stagioni aangewaaid, open en bloot zichtbaar. Politieonderzoek fraude bij vier natuurorganisaties kopte NRC op 30 maart 2016. Slechts een fractie van de donaties van vier stichtingen ´goede doelen´ is aan goede doelen gegeven, de zachte sector met een keiharde rand. Mogelijke fraude bij vier natuur- en milieustichtingen en vier daaraan gelieerde bedrijven. De genoemde stichtingen hebben allen een ABNI-status (als algemeen nut beogende instelling)!

Zijn alle organisaties en bedrijven binnen het segment van wereldverbeteraars, de sectoren met een gebreid Havelaar-embleem op de revers (het liefst in lila kleur) dan verdacht?

Nee, zeker niet.

Eerlijke bestuurders, coöperaties en handelaren bestaan, al is de spoeling dun. Het Andalusische Marinaleda van burgemeester Juan Manuel Sánchez Gordillois dat volledig immuun is voor de economische crisis is er het (eurocommunistische) voorbeeld van. En eerlijke handel is noodzakelijk, zeker weten, voor Afrikaanse boeren tot en met Braziliaanse buitenlui, er komt alleen zo vaak geen flikker van terecht. Het probleem daarbij is dat hele volksstammen aan zwijmelende groene eco-consumenten, groupies eigenlijk, blindelings weglopen met vermeende eerlijke producten van oneerlijke bedrijven en hun overkoepelende organisaties.

Elk land verdient zijn bestuurders. Ingeval Donald Trump zou worden gekozen tot president dan komt dat niet door Trump, maar door de kiezer die zich laat leiden door wat Trumps weke adolecentenmondje stelselmatig uitbraakt en wat hen welgevallig is. Met het vertroebelde zicht van de gemiddelde Havelaartjes is het worldwide niet anders, grijze staar in een vroeg stadium heeft de overhand. Als het maar groen en eco is, fair trade of anderszins, dan komt het zeker voor de bakker.

Daila lama´s, ook al hebben ze blijkens College Tour 2009 (heer Lama: ´silly question, next question) de gedocumenteerde inborst van een dictator, worden ondanks banden in het verleden met fascisten, het roemen van gifgas sekteleiders en het instand houden van seksuele dogma´s nog blindelings geadoreerd (Trimondi, V. & V. 2003. ´The Shadow of the Dalai Lama´.  trimondi.de. via http://www.trimondi.de). Met het adoreren van Moeder Teresa, de wrede bitch van de ´vrede´ is het niet anders, een perverse en sadistische dame die voordat Panama Papers geboren werd al miljoenen dollars loodste naar geheime bankrekeningen. Het lijden van zieken zag ze als het hoogste goed, maar liet zich zelf behandelen in een 3 sterren ziekenhuis (Larivée S. et al. 2013. ´Les côtés ténébreux de Mère Teresa´. Studies in Religion/Sciences religieuses. Montreal: l’École de psychoéducation de l’Université de Montréal).

Het groene segment van de samenleving wil zo graag een betere wereld, dat vooral onder nep kaarslicht en glühwein wil worden ervaren, waardoor de ogen voor eeuwig gesloten blijven. De realiteit is echter anders, we worden al eeuwen geflest, door zowel Elsevier-boys als door een kwartetspel aan quasi Havelaar-adepten.

Vanuit een reïncarnatieve bril ziet al autorijdend het economische panorama van de wereld er anders uit dan we geschiedkundig aannemen. Sinds de prehistorie, de vroege- en late middeleeuwen, de moderne tijd, is er eigenlijk niets veranderd. Zeker, we hebben condooms in allerlei geribbelde kleuren, pilletjes met 20.000 bijwerkingen en gezonde nepkaas, de chemo voor de akker en het gevolg voor lichaam en ziel, maar de incarnerende entiteiten die ons op zoveel heerlijkheden trakteren zijn door de band genomen dezelfde gebleven als degenen die ons eens de duimschroeven aandraaiden. Het zijn dezelfde poppetjes die eertijds vrouwen en kinderen verkrachtten en de pachter de kerker in smeet wanneer deze de woekerrente niet betaald had.

Het contingent aan mannelijke of vrouwelijke entiteiten die eens als grootgrondbezitters de horigen de strop om de nek legden, zijn nu de Panama-delinquenten die links en rechts het maatschappeñijke spectrum flankeren. De gouden regel was toen en ook nu: op welke manier kom ik over de rug van een ander aan mijn economisch gerief. De stamoudsten in de prehistorie met de dikste spieren en de ´edelen´ in de middeleeuwen gebruikten daarvoor de middelen die hen toen ten dienste stonden. In de kern is er niets veranderd, wagonladingen vol aan entiteiten zie ik dagelijks aan me voorbijtrekken.

Sla voor het gemak de Süddeutsche Zeitung open, The Guardian, Le Figaro, L´Expresso, Het Financieele Dagblad, en de stroom aan criminele entiteiten, delinquenten uit vorige levens, komen u tegemoet. Alleen… gekleed in FIFA, ABN Amro of FC Barcelona-jasje, of een hobbezak ingeval het de solidaire Fair trade-boys betreft.

 

_________________________________________
Relevante artikelen die deel uitmaken van de serie
DOCUMENTO ARTE MAFIA – DESPOTISMO

Nationale ombudsman Reinier van Zutphen: Wij zijn er niet voor de burger, wij zijn niet Alex Brenninkmeijer!
Van Gogh Museum: Aardappeleters in Nigeriaanse Shell oliesaus
De Bernhard-bias van Soestdijk
SNS Bank – De vileine Timmermannen van de SNS
De Kunsten & de Rabotorens van Babel
De ´Fair trade´-jongens van Panama
De Wurger van de NS
Het Mitros-huwelijk van mr. Henk Peter Kip en freule Margreet van Breunissen
AIVD-NSA: tussen mondholte en anus
KLM-flatulentie en gemodificeerd draaikontenvlees
Criminologie en het nature-nurture-debat
República Banana Holandesa
SNS Bank, foppen zonder speen, da’s pas foppen
500 jaar kabinetten-Calvijn I, II en III

Mediumistic Journalism, paranormale onderzoeksjournalistiek, bevat tevens de series

DOCUMENTO ARTE MAFIA – MEDICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – JUSTICIA
DOCUMENTO ARTE MAFIA – QUIMICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – DESPOTISMO

DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – CURA
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – PASADO & FUTURO
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – REENCARNACION
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – ARTE POR ARTE

 

Update 04-01-2018